بازیهای طارمی در پورتو را با غرور میبینم اما…/ آقای بازیکن! تو حسن یزدانی نیستی/ اسکوچیچ حرف بدی نزد
تاریخ انتشار: ۱۶ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۱۹۳۷۲
خبرورزشی – اختلافات سرمربی کروات تیم ملی و ستاره ایرانی پورتو به هر دلیلی اوج گرفت و حالا کار به قطع همکاری رسیده است. برخی ها معتقدند دراگان اسکوچیچ کار درستی کرده و شأن سرمربی تیم ملی را حفظ کرده است و برخی دیگر غیبت مهدی طارمی را به ضرر منافع ملی می دانند و … در همین ارتباط بد ندیدیم نقطه نظرات محمود فکری بازیکن سابق تیم ملی ایران و استقلال تهران را جویا شویم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مهدی طارمی ستاره پورتو از لیست تیم ملی خط خورد. تعجب نکردید؟
ببینید من همین ابتدا این نکته را باید بگویم که بازی های مهدی طارمی در پورتو را مرتب پیگیری کرده و احساس غرور می کنم. این حرف من در مورد سردارآزمون و گل هایی که برای زنیت روسیه می زند یا علیرضا جهانبخش و حتی سامان قدوس که همین چند روز قبل گل زیبایی در انگلیس زد هم صدق می کند. بنابراین اگر حرفی می زنم بر مبنای واقعیت است و سعی می کنم قضاوت احساسی یا عجولانه نداشته باشم.
بسیار خوب، شما فکر نمی کنید مصاحبه دراگان اسکوچیچ و تاکتیک ناپذیر خواندن بازیکنان ایرانی نادرست بوده است؟
شاید این طور به نظر برسد اما واقعیت چیست؟ من خودم بازیکن فوتبال بودم و مربی هم هستم. متأسفانه یک واقعیت را باید بپذیریم که ما ایرانی ها فرهنگ کار گروهی و تیمی نداریم و شما می بینید در ورزش هم معمولا در رشته های انفرادی مثل کشتی، تکواندو یا وزنه برداری و کاراته مدال آور هستیم. دراگان اسکوچیچ حرف بدی نزده است و یک واقعیت را بیان کرده است.
خود شما هم تا به حال این موضوع را جایی گفته اید که بازیکنان من تاکتیک پذیر نیستند؟
نه ولی همیشه در تمرینات و داخل رختکن مسابقات به بازیکنانم گوشزد می کنم که شما حسن یزدانی نیستید!
حسن یزدانی؟!
بله، همیشه می گویم حسن یزدانی روی تشک تنها می رود، حریف را ضربه فنی می کند و قهرمان دنیا می شود اما بازیکنان فوتبال باید به کمک هم برنده شوند. باید کارگروهی قوی داشته باشند و این معضل متأسفانه نزد اغلب بازیکنان ایرانی دیده می شود.
ما دو بازی نسبتا سخت در زمین حریفان برابر لبنان و سوریه داریم؛ فکر نمی کنید غیبت مهدی طارمی به تیم ملی ایران ضربه بزند؟
طارمی تا جایی که من در این چند سال دیده و شنیده ام بازیکن پرحاشیه ای نیست. معمولا سرش توی کار خودش است و امیدوارم مسئولان و نزدیکان تیم ملی به ویژه آقای عزیزی خادم رئیس فدراسیون این موضوع را مدیریت کنند اما این دو بازی باید اجازه داد اسکوچیچ کارش را انجام دهد. اگر الان اصرار بیش از حدی برای بازگرداندن طارمی انجام شود فشار زیادی به سرمربی تیم ملی وارد شده و صلابت اسکوچیچ زیر سئوال می رود. بعد از دو بازی ایران با لبنان و سوریه باید دنبال فیصله دادن اختلاف این دو رفت. مهدی طارمی بازیکن خوبی است و می تواند در دیدارهای سخت تر به ویژه برابر کره جنوبی در سئول و بازی برگشت با عراق کمک حال تیم ایران باشد.
به نظر شما چرا کار به اینجا کشیده شد که سرمربی تیم ملی و بازیکن تیم ایران با هم به مشکل بخورند؟
من به عنوان یک هوادار و نه پیشکسوت از ستاره های تیم ملی خواهش می کنم در این شرایط حساس فقط و فقط به شادی دل مردم و صعود به جام جهانی فکر کنند و بس.
در پایان حرف ناگفته ای ندارید؟
به نظر می رسد دلالانی که امثال مارک ویلموتس را به ایران آوردند و حتی تلاش کردند جریمه شکایت او از فوتبال کشورمان دو یا سه برابر شود مدت هاست به دنبال آوردن یک مربی سرشناس هستند تا دوباره جیب های خود را پُر کنند. این دلالان با نقشه جلو آمده و ابتدا عنوان کردند اسکوچیچ مربی کوچکی برای تیم ملی است. در ادامه وقتی دیدند نتیجه گرفته است دنبال مسائل دیگری رفتند تا حاشیه سازی کنند تا آب گل آلود شود. حالا هم اختلاف بین مهدی طارمی و اسکوچیچ می تواند بهترین فرصت را در اختیار این دلالان بگذارد تا دوباره امثال ویلموتس را به تیم ملی ما قالب کنند. باید هوشیار باشیم و بدانیم نشاط جامعه و موفقیت تیم ملی ایران از هرچیز دیگری واجب تر است. نباید آب به آسیاب دشمنان بریزیم و کمک کنیم تیم ایران با قدرت هر چه تمام تر جلو رفته و موفق شود. این آرزوی قلبی همه ما فوتبالدوستان است.
منبع: پارس فوتبال
کلیدواژه: تیم ملی دراگان اسکوچیچ مهدی طارمی محمود فکری تیم ملی خبر ویژه دراگان اسکوچیچ محمود فکری مهدی طارمی مهدی طارمی حسن یزدانی تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۱۹۳۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسن یزدانی بحران ملی نیست
روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روزهای ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیهای از تمرینش با کشتیگیری به مراتب سبکوزنتر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.
یزدانی پیشازاین در تلویزیون وعدهای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را میبرد و هم طلا میگیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آنها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزهاش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.
داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سالهای اخیر بهخوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابلهای این دو هم بهخوبی گواه برتری تیلور در تقابلهای رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی اینها همگی در گرو محققشدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان میدهد.
یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و بهتازگی به تشک برگشته. او آنقدر درگیر فیزیوتراپی و آمادهسازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازیهای المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ بهویژه اینکه پیشتر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتیگیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتیگیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نهتنها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازیها اعزام شود.
در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازیهای المپیک، به رقابتهای کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخدهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر میرسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر دادهاند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.
اینجا روایتها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاریهای نزدیک به دولت از این شایعه نوشتهاند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقهای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پارهای دیگر هم از این میگویند که رقابتهای مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ بهویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ
نین تحلیلهایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقهمندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونهای رفتار میشود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتیگیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور میتواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازیهای المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم میکنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محکخوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجهای اسفبار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟
ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخگوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا بهموقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که میگفتند او برای رسیدن به پاداش بازیهای آسیایی، جراحیاش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آنها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیبدیدهاش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟
اینها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقهای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس میشود و بسیاری را امیدوار میکند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتیگیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟
بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیلشدن احساسات باید دربارهاش تصمیمگیری شود. حسن هم تا رقابتهای مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفتهاش را بازیابد و خودش را در غیاب گربهسیاه آمریکاییاش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرونآمدن از آن میتواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشمبسته روی کتف آسیبدیده حسن قمار کند.